ටෙලි කෑලි..

     පුංචි තිරයෙන් පාර්ලිමේන්තුවට...

අකුරු,පද,පේලි ගලපලා එලි දැක්වෙන නිර්මාණයක් තුලින් සමාජයට යම් කිසි පණිවුඩයක් දෙන්න පුළුවන්,දෙන්න කැමති අය කීප දෙනෙක්ගේ එකතුවෙන් හදාගත්ත හවුලක් විදියට "අනද කවි ගී සඳැල්ල"හඳුන්වන්න පුළුවනි. අද පොස්ටුවෙන් මම කියන්න යන්නේ "අනද කවි ගී සඳැල්ල" ගැන නොවුනත් මේ නිර්මාණය මගේ බ්ලොග් අඩවියට එක්කාසු කරන්න කලින් ඒ ගැනත් වචනයක් කියලම පටන් ගන්න  ඕනෑ කියල හිතුවා.මේක ලිව්වේ සඳැල්ලේ ආරම්භකයා වගේම  අපේ ලොකු පුටුව.නමින් මංගල සේනාධිපති.ලොකු පුටුව කියලා හැඳින්වුවත්  ඔහු අපි වගේම සරල පුද්ගලයෙක්,සහෘදයෙක්. වචන දහසකින් ලියන්න ඕනෑ ලිපියක අපූර්වත්වය,හාස්‍ය උපහාසය එක්කම හිතන්නට යමක් ඉතිරි කරමින් වචන කීපෙකට කැටි කරපු නිර්මාණයක් ඔහුගේ අතින් නිමවුණේ මෙහෙමයි.. මංගල සේනාධිපති මේ නිර්මාණය එක් කරන්නේ ඔහුගේ "එකසිය විසිහයෙන් දහ තුනක්" කාව්‍ය සංග්‍රහයේ "පන්ති කවි" වෙළුමට.සඳැල්ලේ සම ලියන මහත්තයා විදියට බ්ලොග් අවකාශයටත් මේ නිර්මාණය මුදා හරින්න මම කල්පනා කළා..

ටෙලි විසෝන් එකේ ඈ උන්නා - අඟර දඟර කෝමල දන්නා

සුරතල් හිනාවකුත් පෙන්නා- ඒවා දැක්කම මත් වෙන්නා

කතාව තාලෙට ඉංග්‍රීසි-ගවුමෙන් ඉතිරෙයි බොහෝ කාසි

පැණි වෑහෙන ලෙස රස දෝසි-මායම් පෙන්නයි හොර පූසි

දැන් ඈ ඉන්නේ ටෙලියේ මෙගා-දුක මතු කර දෙයි කෙඳිරි ගගා

දුටුවම ඇයගේ එවැනි රඟා-දෑසම සේදෙයි කඳුළු පොඟා 

මේ අතරේ කතිරය එනවා-ඈ ලා කතිරය ඉල්ලනවා

පක්සේත් අමතක වී යනවා-උඩ පැන පැන කතිරය දෙනවා

රට කරවන මහා සබයේ පුටු-වල ඉන්නවා මේ කෑලි හොටු

ජනතා බුද්දිය වුනා පටු-පොදු ජනයාටයි ඔටුනු කටු

සූටින් හවසට ඇන්නෑවේ-අලුත් එකක් හෙට තිරගත වේ

මීටින් තිබුනට වන්නාවේ-බලුත් වටින්නෑ ඈ කීවේ

ජනතාවගේ අං වගේ රිටී-දෙන්නට හිතෙනවා කෙවිටේ ගුටී

මෙහෙම ගියොත් රට හොඳට හිටී-නරකාදියටයි යන්නේ වැටී

                                        ©මංගල සේනාධිපති