සුළඟ වගේ ඇවිදින්.. සුළඟ සමග ඇවිද ගියෙමි..

 දෙවන හැරී බැලුම..

සුළඟ වගේ ඇවිදින් පොත කියවපු උනුසුමෙන්ම දිනේෂ් කොළඹගේ සොයුරා( ඔහුත් සහෝදර ආනන්දියෙකු බැවින් එසේ අමතනු කැමැත්තෙමි) වෙත ඊයක් යැවූ බව කරූගේ සිත් රූ එක්ක එකතු වෙලා උන්න ඔයාලා දන්නවා. සමනලුන් වගේ කාලයත් එක්ක පියාඹා ගිය පාසල් කාලයේ මතකයන් නෙතට කඳුලක් කැඳවාගෙනෙමින්ම මතක් කර දුන් නිර්මාණයක් ලෙසයි "සුළඟ වගේ ඇවිදින්" මට දැනුනේ.. ඉතිං ඒ මතකයන් එක්කම මගේ හදවතට සුළඟේ සිසිල දැනුනේ කොහොමද කියල තමයි ඒ ලිපිය. ඔන්න ඒක කියෙව්වේ නැත්තම් මෙතනින් කියවන්න.

ලිපිය ලියවෙන්නේ පොත ගැන උනත්,ඔන්න කරූ නම් කීයටවත් කතාවේ සාරාංශය සදහන් කරන්න ලැස්ති නෑ.කතාව ගලා යන්නේ කොයිබටද කියලා පොත කියවලාම දැනගන්න කියලයි කරූ ආරාධනා කරන්නේ.ළඟකදී මේ පොතේ අලුත්  ප්‍රින්ට් එකකුත් එලියට ආවා,හොයාගන්න බැරි උනොත් pdf ෆයිල් එකක් විදියට මෙතනින් බා ගන්නත් පුළුවන්.

  සුළඟ ලියැවිලා තියෙන්නේ හරිම සරල භාෂාවකින්,හරියට මේ පොස්ටුව ආරම්භයේදී කොටන්න හිතපු ශෛලිය වගේ තමයි. උසස් පෙළ කාලේ ගත කරන කොලු රෑනකගේ විත්ති කියන්න හොඳම භාෂාව දිනේෂ් විසින් තෝරාගෙන තියෙනවා.ඉතිං මේ පොත මගේ හදවතට මේ තරන්ම ලං වෙන්න හේතු වුන හේතු මතක සටහන් ටිකක් මම මේ ලිපියට එක් කරන්නම්.

  කතාව ගොඩ නැගෙන්නේ කොළඹ නගරය,නුගේගොඩ මහරගම ප්‍රදේශය වට කරගෙන.කතාවේ ප්‍රධාන පිරිමි චරිත වන මාලින්ද,බින්දු,කොටා,ගිහාන්, අමිල ඉගෙන ගන්නා පාසල තියෙන්නේ කොළඹ නගරයේ මරදාන අවට කියලා හුරු පුරුදු ඕනෑම කෙනෙකුට දැනී යනවා. නමුත් දිනේෂ්ගේම වචනයෙන් කිව්වොත්, "එක මරදානේ ඉස්කෝලයක් වෙන්නත් පුළුවන් නොවෙන්නත් පුළුවන්" නමුත් ආනන්දියකු වුන දිනේෂ්ගේ ආනන්දනීය මතකයන් ඔහුටත් දැනී නොදැනීම මේ නිර්මාණයට එක් වන්නට ඇතී.සමනල් සේයාවෙන් පාවී ගිය පාසල් කාලයේ සුන්දරත්වය ආනන්දයෙන් විඳි,නොවිඳි ඕනෑම කෙනෙක්ට සමීප කරවන්න දිනේෂ්ගේ ඒ ආයාසය හේතු වන්නටත්  ඇතී.

  පොත ගැන දැනුන අදහස්වලින් බිඳක් එක් කරලා යවපු ඊයට පිළිතුරු දෙන්න දිනේෂ් සහෝදරයා කාරුණික උනා. පොත කියවන විට රචකයාගෙ ස්වභාවය ගැන හිතේ ඇඳුනු චිත්‍රය ඒ විදියටම රැකුන පිළිතුරක් මට ලැබුනා කිවොත් මම හරි.ඔහු තමන්ගේ පෞද්ගලිකත්වය ඉහලින්ම අගය කරන නිසා පාඨක ඔබටත් වැදගත් වේ යයි හැඟෙන අදහස් කිහිපයක් පමණක් මම එයින් උපුටා පල කරන්නම්.


පොත කියවන ගොඩක් අයට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නේ මේක ඇත්ත කතාවක්ද කියන එකනේ. මෙන්න ඔහු ඒ වෙනුවෙන් ලබා දෙන පිළිතුර. "බුද්ධි, මම කවදත් මගේ  නිර්මාන එලියට දාලා හැංගිලා ඉන්නේ. මොකද, මම තදින්ම විශ්වාස කරනවා  වඩාත් වැදගත් නිර්මාණය මිසක් නිර්මාණකරුවා නෙමෙයි කියලා. සුළඟ‍, අහසේ ඔහේ පාවෙන ලස්සන සරුංගලයක් කියලා හිතන්න..සරුංගලේ ලස්සන බලන්න..., සැහැල්ලුවෙන් ඒකත් එක්ක පාවෙන්න.ඒක ඇත්ත සරුංගලයක්ද? එහෙම නැත්නම් මායාවක්ද?,  ඒක හැදුවේ කවුද...?,  ඒ ඇයි ? කියලා හොයන්න ගියොත් අපිට සරුංගලේ ලස්සන බලන්න බැරිවෙනවා.
හැබැයි එහෙම විස්තර හොයන්න හිතෙන එකත්, ඒ කුතුහලයත් සාමාන්‍යය දෙයක්. මගෙන් පොත බලපු හැමෝම වගේ ඔය ප්‍රශ්ණය අහනවා." 

ඇත්ත. සුළඟ සමග පියඹා යන්න,ඒ සුළගේ සිසිල විඳගන්න ඒ සුළඟ ඇත්තක්ම වෙන්න ඕනෑ නෑ.සුළගේ සිසිලස අපට සමීපව දැනෙනවා නම්,ඒ සිසිලස අපට හුරු පුරුදු නම් අපට ඒ සුළගේ ඉගිලෙන සරුංගලයේ ලස්සන දැනගන්න පුළුවන් වේවි. ඉතිං ඔහුට මම මේ වගේ පිළිතුරක් ලබා දුන්නා."සරුන්ගලයේ නිදසුන මම එකසිතින්ම පිලිගන්නවා අයියේ.ඒ සරුංගලය මට විශේෂයි,මොකද කිව්වොත් සුළඟ වගේ පා වෙලා යන ඒ සරුංගලය මීට අවුරුදු දහ අටකට කලින් පාවුණේ මගේ සරුංගලය දැන් පාවෙන අහසේම වුන නිසා,ඒ සරුංගලේ සමහර රැලි,පාට මගේම සරුන්ගලයේත් තියෙන නිසා.. :) සුළඟ වගේ ඇවිදින් පොත තවත් දස දහසක් දෙනාගේ සිත්වල රැදේවි,සුළඟ වගේ ඉවතට නොයා ම"

    වසර දහ අටකට එහා පාවුණ ඒ සරුන්ගලේම හැඩය ගත්ත මගේත් සගයන්ගේත් සරුන්ගලවල පාට ගැන මතකයන් මේ සටහනට එක කරන්නම්.

"ඒයි.. අද ඇප්ලයිඩ් සර් නෑ! "
කොහේදෝ ඉඳල ආපු ජැකා පන්තියටම කෑගැහුවා.
"නියමයිනේ. ලාස්ට් පීරියඩ් දෙකම සොමියේ ඉන්න පුළුවන්."
කොටා කිව්වා.
#35 පිටුව
(12 B4  ක්ලාස් එක,කැමරාව ජැකාගේ!)

මේ!
මට එහා පැත්තේ ඉඳපු කෙල්ලක් කතා කළා
මටද? මම හැරුනා
ඔයාගේ නම මාලින්දද?
ඔව් ඇයි?
ක්ලාස් ඉවර වෙලා මාව හම්බු වෙන්න පුලුවන්ද?
ඇයි?
එතකොට කියන්නම්.
මාව කරකොල අතැරිය වගේ උනා.
ඒ ගමන මේ මොකද්ද වෙන්න යන්නේ ?
#45 පිටුව

(අනද අබිමන් ප්‍රදර්ශනයේදී,-කරූ)

මේ  පීරියඩ් එක ඉවර උන ගමන්ම පනිමු එලියට.
ඊට පස්සේ උඹගේ ලව් පාටිය දීපං..
නැත්තන් ඕවා කල් දාගත්තොත් ජීවිතේට හම්බු වෙන්නේ නෑ..
#166 පිටුව
#cake #cake#cake# නුගේ හන්දිය!

කට් එක
දෙල්කඳ හන්දිය!

අරුණි මගේ දිහා බැලුවා.
මම හිනාව බොහොම අමාරුවෙන් නවත්තගෙන
  176 කරගම්පිටිය බස් එකට අත දැම්මා
#174 පිටුව

(අපි 176කට අත දාන්න බලාගෙන,මරදානේ)

"අපි ගැන්සිය දහයක් විතර පිට්ටනියෙන් එලියට ආවා.
කොටා,අමිල,මම,අසංග බිංදු...
කට්ටියම නැග්ගා බොරැල්ල සුපර් මාකට් එකට..
අමිල ගෙනාපු ඩ්‍රම් එක ගහන්න පටන් ගත්තා.

පාරේ නටපු බිග් මැච් එක දා
දෙනවා බැටේ දෙනවමයි මෙදා
ලනුව උඩින් ඇර සොයිසා.. ලනුව උඩින් ඇර...
හායි හායි හිප්පි හිප්පි හායි...

#116 පිටුව

අපි දෙන්නා පාරෙන් එහා පැත්තට ආවා.
අරුණි අක්කගේ  යාළුවො ටික එතනම නැවතුනා,බස් එකේ නගින්න.

"ටවුන් හෝල් ගිහින් 138ක නගිමු නේද?"
"හා.."
#91 පිටුව
(වෙනදට 138 අල්ලන්න ටවුන් හෝල් එන අපි,
පාන්දර දෙකට පෝස්ටර් අලවන්න ඇවිත්)

"අන්ජලී මේ හරියේ නිදහසේ කතා කරන්න
 පුළුවන්  එකම තැන පාක් එක විතරයි.
#60 පිටුව

(පැරඩ් ගිහින් අන්තිමට යන්න තැනක් නැතුව විහාරමහදෙවියට සෙට් උන අපි-12 වසර) 

    මතකයට නගන්න,සුළඟ සමගින් මතකයෙන් අවදි වෙන්න තියෙන සිහිවටන බොහොමයි. ඒ මතකයන් එක්කම සංවේදී වන හදවතකින් මෝදු වන කඳුළු බින්දු ගැන දිනේෂ් අදහස් දැක්වුවේ මෙහෙමයි.සුළඟ කියවලා දෙනෙත් තෙත් වුනා එකගැන මට කියන්න තියෙන්නේ, මාලින්ද සහ අරුණි ගැන දුක් වෙන්නේ බොහොම සංවේදී හදක් තියෙන අය කියලා. මට හිනායන්නේ නැති, හැඟීම් දැනෙන්නේ නැති, ඇඬෙන්නේ නැති කතා මම ලියන්න ආසා නෑ. මට දැනෙන දේ අනිත් අයටත් දැනෙන එක ගැන නම් අවංකවම සන්තෝසයි. (සමහර වෙලාවට ස්කෝලේ වැරුද්දක් වෙන්නත් පුලුවන් :-) ).  සත්තකින්ම ඔහුට දැනෙන දේ,ඔහු සන්නිවේදනය කල දේ හදවතට සමීප වීම වෙනුවෙන් මට තිබු සුදුසුකම අප දෙදෙනාගේ ඉස්කෝලේ වරද නම් නොවේ! කියමනට කියන "හතුරෙක්ටවත්වෙන්න එපා වර්ගයේ ඛේදයකට මුහුණ දෙන මාලින්ද ගැන හදවතක් ඇති ඕනෑම අයෙකු සංවේදී වේවි.ඒ වෙනුවෙන් කඳුලක් හලාවී.එහි ඇති රහස නම් ඔහු මේ කතාන්දරය පාඨකයාට ඉදිරිපත් කරන සමීප වූ භාෂාවයි.එය කියවන විට දැනෙන්නා වූ රසය ඨාකුරයන්ගේ ගෝරා කියවන විට දැනෙන රසය හෝ විභූතිගේ අරණකට පෙම් බැඳ කියවන විට දැනෙන රසය ආකාර නොගත්තත් සුළඟ පොතද ඔබ කියවූ ආදරණීයම පොත් ගොන්න අතරට එකතු වනවා ඇතී.

"බලපන් මේ සුමානෙම අධ්‍යාපනේ කියල සත පහක දෙයක් කලේ නෑ.
අදවත් පාඩම අහගන්නවා කියල ආවේ.එදාට සර් නෑ.
යන්ද ලයිබ්‍රි? පාඩමක් දාන්න."
#14 පිටුව
⬛පබ් එක 

කතාව මේ තරමටම හිතට අල්ලන්න තවත් එක හේතුවක් උනේ සිදුවීම් මාලාවේ තියෙන තාත්වික බව. සුළු සිද්ධීන් එකට යා කරමින්,ප්‍රධාන සිද්ධි කිහිපයක් අතරේ දෝලනය වෙන මේ කතාවේ දෙබස් වලත් තියෙන්නේ හිතාගන්න බැරි තාත්වික බවක්.කතාව ගොඩ නැගෙන පරිසරයේ තිබෙන සමීප බවත් එක්කම ඒ පරිසරය කතාවේ ගලා යාමට දක්වා ඇති සහයෝගය නිසාම,මෙහි හුදු කල්පිතයකට එහා ගිය සත්‍යතාවක් ඇතැයි ඕනෑම අයෙකුට දැනෙයි.සුළඟ සත්‍යක් යයි මාද ඇතුළුව බොහෝ දෙනෙකු විශ්වාස කරන්නට පෙළඹෙන්නේ ඒ නිසාම විය යුතුය.


ඔබෙ පාසල් දිවියත් සුළඟ වගේ පැමිණ ගොස් ඇතී. නැතිනම් සුළඟ සේ දැවටෙමින් තවමත් ඔබ ලඟම ඇතී.නමුත් දිනයක එය සුළඟ සේම නික්ම යාවි.කාටවත් නොදන්වාම.පාසල් ප්‍රේමයේ සුන්දරත්වය ඔබට මතක් කර දීමට සුළඟ සමත් වේවි.සුළඟ සමග ඇවිද යන්න. එය රස විඳින්න.එය මගේ මෙන්ම ඔබෙත් පාසල් මතකයන් අවදි කරනවා සත්තයි.ඊළඟ පොස්ටුවෙන් හමු වෙමු.